Budowa

Głowa tych kotów jest krótka, klinowata, nos długi, podbródek płaski i mocny. Uszy duże, zaokrąglone, różowe od wewnątrz. Oczy niewielkie, owalne, lekko skośne, o barwie jasno-bursztynowej. Sylwetka tych kotów jest raczej smukła, ale dość muskularna, korpus długi, ogon średnio długi, silnie owłosiony. Nogi nie są zbyt długie, raczej szczupłe, choć z powodu bujnego futra mogą wydawać się przysadziste. Stopy małe i zaokrąglone. Wady tej rasy, dyskwalifikujące poszczególne osobniki w walce o miano championa, to przede wszystkim dodatkowe oznaczenia występujące nie tylko na głowie i ogonie, nie dość rozwinięta muskulatura, a także zbyt okrągła głowa.

Temperament

Tureckie Vany są kotami bardzo udomowionymi, przywiązanymi do właścicieli. Są niezwykle uczuciowe i przyjacielskie. Nie potrzebują wędrować po okolicy, całkowicie wystarcza im dom, ewentualnie kawałek ogrodu. Są bardzo przymilne, nie boją się obcych, ale w domu wybierają swoich ulubieńców. Są wesołe i żywe, ale także uparte. Bywają też dość rozmowne - wydają z siebie przeróżne dźwięki o różnym natężeniu i barwie. Aby rozwijały się prawidłowo, zalecane jest łagodne, ale stanowcze ich wychowywanie. Koty tej rasy wzbudzają ogromne zainteresowanie z powodu swojego oryginalnego upodobania - lubią pływać! Nie boją się, jak inne koty, wody. Wręcz przeciwnie - chętnie wchodzą do wanny, uwielbiają zabawy w wodzie, a czasami nawet pływają w ciepłych i płytkich zbiornikach wodnych. Zdarza się, że łowią niewielkie rybki.