Budowa

Jest to duży, silny kot w o mocnej budowie i półdługiej sierści. Długość jego ciała sięga jednego metra, waga przekracza nawet 10 kg. Jego sylwetka jest smukła, muskularna, wydłużona. Kończyny mocne, średniej długości, o dużych stopach, silnie owłosione między palcami. Ogon długi, bardzo puszysty, szczególnie gęsty zimą. Ogon to duma i znak rozpoznawczy rasy. Jego długość bywa równa długości ciała, co sprawia, że sylwetka kota staje się jeszcze bardziej imponująca. Dodatkowo, puszysty ogon zawijany we śnie wokół głowy chroni kota przed utratą ciepła. Głowa kota Maine Coon jest duża, klinowata, o wyraźnie oddzielonej kufie, wydatnych kościach policzkowych, mocnej brodzie, długim nosie z wyraźnym przełomem. Oczy duże, zielone, lekko skośne, szeroko rozstawione, o charakterystycznym "sowim" spojrzeniu. Uszy duże i spiczaste, z obfitymi pędzelkami włosów.

Temperament

Koty Maine Coon popularne są nie tylko dzięki swojemu eleganckiemu, imponującemu wyglądowi, ale także wspaniałemu charakterowi. Uważa się, że koty tej rasy w wierności i oddaniu opiekunowi dorównują psom. Są też bardzo towarzyskie, łatwe we współżyciu, łagodne i czułe. Kotki tej rasy są wspaniałymi matkami, odczuwają silny instynkt macierzyński. Nie mają też problemów z naturalnym porodem, chociaż kociąt jest w miocie dużo (6-7). W wychowywaniu młodych kocury biorą czasem czynny udział.

Koty te nie są kłopotliwe. Nawet ich głos przypomina ciche ćwierkanie - zupełnie, jakby nie chciały przeszkadzać człowiekowi swoim wołaniem. Nie powinny być trzymane w ciasnych mieszkaniach. Potrzebują dużo przestrzeni, świetnie czują się w domu z ogrodem.

Maine Coon znane są też z łatwości zasypiania w dowolnej pozie i dowolnym miejscu. Jedna z teorii mówi, że to spadek po wiejskich przodkach, które z powodu niezbyt komfortowych warunków życia musiały umieć przystosować się do każdej sytuacji.